இணையத்தில் ஒரு இலக்கியப் படைப்பு!       இது தமிழ் ஆர்வலர்களின் இலக்கியத் துடிப்பு!!                     ISSN: 2454-1990
muthukamalam muthukamalam
பத்தொன்பதாம் ஆண்டில் பயணித்துக் கொண்டிருக்கும் முத்துக்கமலம் பன்னாட்டுத் தமிழ் மின்னிதழின் படைப்புகளைப் பார்வையிடத் தங்களை அன்புடன் வரவேற்கிறோம்...!        முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் வளர்ச்சிக்குத் தங்களால் இயன்ற நன்கொடையினை அளித்து உதவலாம்...!!
Content
உள்ளடக்கம்



பார்வையாளர்கள்
(04-12-2008 முதல்)


கட்டுரை
கருத்தரங்கக் கட்டுரைகள்

தமிழ்ச் சிந்தனை மரபுகள் - பன்னாட்டுக் கருத்தரங்கம்

      

6. புறநானூற்றில் இடம்பெறும் புலால் உணவு முறைகள்


ம. அனிதா
முழுநேர முனைவர் பட்ட ஆய்வாளர், தமிழ்த்துறை,
அரசு கலைக்கல்லூரி, தருமபுரி.

முன்னுரை

மக்களுக்குத் தேவையான அடிப்படைப் பொருள்களான ஊன், உடை, உறையுள் என்பனவற்றில் உடையும், உறையுளும் இன்றிக்கூட மக்கள் உயிர் வாழ்ந்திருக்கின்றனர். ஆனால் உணவின்றி வாழ்ந்தவர் இல்லை. ஆதி மனிதனுடைய முதற்தொழிலே உணவைத் தேடுவதாக அமைந்தது. காய், கனிகளையும், இறைச்சியையும் பசி தீர்க்க உணவாகப் பயன்படுத்திக் கொண்ட மனிதனே நாகரீகம் வளரவளர அதனை பயன்படுத்திப் பல்வேறு உணவாகப் பகுத்து உண்ணக் கற்றுக்கொண்டான். இந்த உலகத்தில் வீரம் நிறைந்து புகழ்பெருக வேண்டுமானாலும் சரி, மறுமையில் பேரானந்தம் கிட்ட வேண்டுமானலும் சரி மனிதனுக்கு முதலில் உணவு பற்றிய கவலை இல்லாமல் இருக்கவேண்டும். அந்த வகையில் சங்க இலக்கிய நூலான புறநானூற்றில் காணப்படும் புலால் உணவு முறைகளைப் பற்றி இக்கட்டுரையில் காண்போம்.

உணவு

சொல்லமைப்பின்படி நோக்கினால் உண், உணா, உணவு என “உண்’ என்பதே அடிச்சொல்லாக அமைகிறது. அடிச்சொல்லின் அடிப்படையில் உண்ணப்படுவது அனைத்தும் உணவு எனக் கருதத் தோன்றும். உயிர் வாழ்வதற்குத் தேவையான ஆற்றலைத் தரும் பொருளை உணவென்று கூறுவர். உடல்நலமுள்ளவனுக்கு உணவாகப் பயன்படும் ‘கஞ்சி’ நோயுற்றவனுக்கு மருந்தாகவும் பயன்படுகிறது. எனவே உண்ணப்படுவனவெல்லாம் உணவாகா என்பதை எளிதில் உணரலாம். உயிர் வாழ உணவு வேண்டும். இந்த உடம்பினை உணவின் பிண்டம் என்றும் கூறுவதுண்டு. உணவின் பிண்டமாகிய உடம்பு உயிரைச் சுமந்து கொண்டிருக்க வேண்டுமானால் அதற்கு உணவு கொடுத்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.

“உண்டி கொடுத்தோ ருயிர் கொடுத்தோரே
உண்டி முதற்றே யுணவின் பிண்டம்”(புறம்.18:19-20)

என்ற குடபுலவியனாரின் புறநானூற்றுக் கருத்து இவற்றையெல்லாம் அடிப்படையாகக் கொண்டு எழுந்ததை காணலாம். இதனையே மணிமேகலையும்,

“மண்டிணி ஞாலத்து வாழ்வோர்க் கெல்லாம்
உண்டி கொடுத்தோ ருயிர் கொடுத்தோரே” (மணிமேகலை.11:95-96)

என்று உரைக்கிறது.



புறநானூற்றில் கூறப்படும் இறைச்சி வகைகள்

தங்களுக்குப் பயன்படக்கூடிய விலங்குகளை வளர்க்கவும், அவற்றை உணவாகப் பயன்படுத்தவும் பழந்தமிழ் மக்கள் அறிந்திருந்தனர். ஆட்டின் இறைச்சி, பசுவின் இறைச்சி, பன்றி இறைச்சி, மான் இறைச்சி, யானை இறைச்சி ஆகிய விலங்குகளின் இறைச்சிகளை தமிழ் மக்கள் உணவாகப் பயன்படுத்தியுள்ளனர். மனித ஆதிகாலத்தில் இறைச்சியைப் பச்சையாகவே தின்றதாகத் தெரிகிறது. இது பற்றி சங்க இலக்கியத்திலும் சிறுகுறிப்பு உள்ளது. மறவர்கள், கல் விலைக்கு மாறாக நிரையைக்கொடுத்துக் கள்ளுண்டனர் என்றும், அவர்கள் பச்சை இறைச்சியைத் தின்றுவிட்டு ஈர மிக்க கையை வில்லின் புறத்தே தடவினர் என்றும்,

“நிறுத்த வாயத் தலைச் சென் றுண்டு
பச்சூன் றின்றி பைந்நிணம் பொருத்த
எச்சி லீர்ங்கை விற்புறந் திமிரி” (புறம்.258:2-5)

மேற்கூறிய புறநானூற்றடிகள் உரைக்கின்றன. இரவும் பகலும் மக்கள் ஊன் தின்றதால் நிலத்தையுழுகின்ற கொழுவைப் போன்று பற்கள் மழுங்கிப் போயின என்று பொருநர்கள் கூறும் செய்தி,

“கொல்லை யுழுகொழு வேய்ப்பப் பல்லே
யெல்லையு மிரவு மூன்றின்று மழுங்கி” (பொருநராற்றுப்படை.118-119)

எனப் பொருநராற்றுப்படையில் காணப்படுகிறது.

ஆட்டிறைச்சி

ஆடு, வெள்ளாடு, செம்மறியாடு, மலையாடு என பலவகைப்படும். பழந்தமிழ் மக்கள் வெள்ளாடு, செம்மறியாடு ஆகியவற்றின் இறைச்சியைப் பயன்படுத்தினர் என்பதனை மையூன், துருவை என்னும் சொற்கள் காட்டுகின்றன. மையூன் என்பது வெள்ளாட்டின் இறைச்சியையும், துருவை என்பது செம்மறியாட்டின் இறைச்சியையும் குறிப்பதாகும். காய்கின்ற நெய்யில் ஆட்டிறைச்சியை இட்டு ஓசை உண்டாகுமாறு பொரித்து அதை ஒளிமங்கிய கண்களையுடைய மக்களுக்கு வயிறார உண்ணுமாறு கொடுத்தனர் என்ற செய்தியை,

“நெய்யுலை சொரிந்த மையூன் ஓசை
புதுக்கண் மாக்கள் செதுக்கணார” (புறம்.261:8-9)

என்றும் புறுநானூற்றடிகள் உரைக்கின்றன.



பன்றி இறைச்சி

குட்டையான கால்களை உடைய பன்றி கொழுப்பு மிக்கது. இதன் இறைச்சியைத் துண்டம் துண்டமாக வெட்டி நெய்யிற் பெய்து பொரித்து, அதனைத் தினந்தோறும் காலையில் சோற்றுணவுடன் கலந்து நன்னன் கொடுக்க அதனால் புலவரின் பசியும் நீங்கியது என்பதனை,

“குறுந்தா லேற்றைக் கொழுங்கணல் விளர்
நறுநெய் யுருக்கி நாட்சோ றீயா
வல்ல னேந்தை பசி தீர்த் தல்லென” (புறம்.376:8-10)

எனப் புறநானூறு பகர்கிறது.

மான் இறைச்சி

இரலை, உழா, கடமா, நவ்வி, மரையான் என்ற ஐந்து வகை மான்களைப் பற்றிப் பழந்தமிழ் இலக்கியத்தில் பேசப்பட்டுள்ளது. பழந்தமிழர் மரைமான், கடமான் ஆகியவற்றின் இறைச்சியை உண்டனர் என்பது பற்றித் தெளிவான குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. மன்னன் தான் வேட்டையாடிய மான் தசையைப் புழுக்கி அதனை நெய்போன்ற மதுவுடன் வன்பரணருக்குக் கொடுத்தான் என்ற செய்தியை,

“... ... ... வேட்டத்தில்
தானுயிர் செகுத்த மானிணப் புழுக்கோ
டானுருக் கன்ன வேரியை நல்கி” (புறம்.52:25-27)

என்ற பாடல் மூலம் அறியலாம்.

முயல் இறைச்சி

முயல் தூய்மையான விலங்கு காட்டில் வாழ்வதாக இருந்தாலும் வீட்டிலும் வளர்க்கப்படும் முயல் இறைச்சியையும் பழந்தமிழர் உண்டிருக்கின்றனர். பண்பாடுவதில் வல்ல பாணன் ஞாயிறுபட்ட பொழுதில் மறக்குடிப் பெண்ணின் வீட்டிற்குச் சென்றான். இரவுப்பொழுது ஆகையால் அவள் புறாக்களையும், கௌதாரிகளையும் அடித்துச் சமைக்க முடியாமற் போனதால் முயல் சுட்ட இறைச்சியை உண்ணத் தருவேன்; நீ வீட்டில் சென்று அமர்வாயாக என்று கூறியதிலிருந்து பழந்தமிழர் சுட்ட முயல் இறைச்சியை உண்டனர் என்பதை,

“புறவு மிதலு மறவு முண்கெனப்
பெய்தற் கெல்லின்று பொழுதே யதனால்
முயல் சுட்டு வாயினுந் தருகுவேம் புகுதத்
தீங்கிருத் தீமோ முதுவாய்ப் பாண” (புறம்.319:6-9)

என்று புறநானூற்றடிகள் உரைக்கின்றன.



முளவுமா இறைச்சி

முளவுமா என்பதற்கு முள்ளம்பன்றி என்றும், எய்ப்பன்றி என்றும் உரையாசிரியர்கள் சுட்டியுள்ளார். இதன் உடம்பு முழுவதும் முட்கள் காணப்படும். வேடர் இதனை வேட்டையாடிக் கொன்று தின்பர். எயினர் முள்ளம் பன்றியின் இறைச்சியை வெள்ளிய சோற்றில் கலந்து ஊன்சோறு ஆக்கினர். அதை வருபவர்களுக்கெல்லாம் கொடுத்தனர் என்ற செய்தியை,

“எயினர் தந்த வெய்ம்மா னெறிதசைப்
பைஞ்ஞிணம் பெருத்த பசுவெள்ளமலை
வருநர்க்கு வரையாது தருவனர் சொரிய” (புறம்.177:13-15)

என்று புறநானூறு உரைக்கிறது.

பறவையின் இறைச்சி

சங்க காலத்தில் வாழ்ந்த மக்கள் அளகின் (கோழி) இறைச்சி, இதல் இறைச்சி, குறும்பூழ் இறைச்சி, புறா இறைச்சி ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தியதாகச் சங்ககால இலக்கியங்களில் குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. விலங்குகளையும், பறவைகளையும் வேட்டையாடிய வேடர்களின் புதல்வர்கள் பறவைகளின் இறைச்சியைத் தின்றதால் அவர்களின் வாய் புலால் நாற்றம் வீசியது என்பதை,

“புள்ளூன் றின்ற புலவுநாறு கயவாய்
வெவ்வாய் வேட்டுவர் வீழ்துணை மகா அர்” (புறம்.324:2-3)

என்று புறநானூறு உரைக்கிறது.


இதல் இறைச்சி

இதல் என்பது கௌதாரியைக் குறிப்பதாகும். இதன் உடம்பு பொறியுள்ளதால் இருக்கும். இரவு நேரம் ஆனதினால் இதல் பறவையை அடித்துச் சமைத்துத் தரமுடியாமற் போயிற்று என்ற குறிப்பு புறநானூற்றில் காணப்படுகிறது.

ஊர்வன

ஊர்ந்து செல்வனவற்றில் சங்க கால மக்கள் ஆமை, உடும்பு ஆகியவற்றின் இறைச்சியை பயன்படுத்தியுள்ளதாக இலக்கியங்களில் குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன.

ஆமை இறைச்சி

ஊர்வனவற்றில் மெதுவாக இயங்குவன ஆமை. ஆமை நிலத்திலும் வாழும். ஆமை, கடல் ஆமை, குளத்து ஆமை என இருவகைப்படும். இவை வயல்களிலும் காணப்படும். உழவர்கள் வயலை உழும்பொழுது தம் உழுபடையால் சேற்றில் இருந்து கிளப்பப்பெற்ற ஆமையின் தசையை மலை நிலத்திலிருந்தும், காட்டு நிலத்திலிருந்தும் தம் வீட்டிற்கு வந்துள்ள உறவினர்க்கு விருந்துணவாகச் சமைத்துப் படைப்பதும் உண்டாம். இதனை,

“உழவர் படை மிளிர்ந்திட்ட யாமையும்
வன்புலக் கேளிர்க்கு வரு விருந்தயரும்” (புறம்.42:13-17)

என்று இடைக்காடனர் புறநானூற்றில் இயம்புகிறார்.

ஆமைத் தசையை உண்பது போலவே அதன் முட்டையையும் உண்பதுண்டு என்பதை,

“யாமையீன்ற புலவு நாறு முட்டையைத்
தேனா றாம்பல் கிழங்குடன் பெறூஉம்” (புறம்.176:3-4)

என்று நன்னாகனார் கூறுவதால் உணரலாம்.

உடும்பின் இறைச்சி

ஊர்வனவற்றில் விரைவாக ஓடும் தன்மையது உடும்பு. இதன் இறைச்சியைச் சுட்டும், புழுக்கியும், பொரித்தும் பயன்படுத்தியுள்ளனர். இறைச்சி வகைகளுள் உடும்பின் இறைச்சியையும் பழந்தமிழ் மக்கள் சிறந்ததாகக் கருதினர். ஆடவர்கள் உடும்பினைப் பிடித்து அறுத்த அதன் தோலையுரித்துக் கொழுப்பை வீட்டு மூற்றத்தில் உறவினர்க்கு எல்லாம் கூறுசெய்து கொடுத்தற்காகக் கொள்ளி வைத்துக்கொளுத்துகின்றார்கள். இதனால் உண்டான நாற்றம் தெருவெல்லாம் சென்று கமழ்கின்றதாம். இதனை,

“ஆடவர் உடும்பிழு தறுத்த ஒடுங்காழ்ப் படலைச்
சீரில் மூன்றில் கூறி செய்திடுமால்
கொள்ளி வைத்த கொழுநிண நாற்றம்
மறுகுடன் கமழும்” (புறம்.325)

என உறையூர் முதுகண்ணன் சாத்தனர் உரைக்கின்றார்.

உடும்பின் கொழுப்பினைத் தயிருடன் பெய்து புளிச்சோறு சமைப்பதுண்டு. இவ்வகையில் புளியஞ்சோற்றைச் சிறந்த உணவாக மதித்து வேட்டுவர் தம் விருந்தினர்க்கு விருந்துணவாய்ப் படைப்பதும் உண்டு. இதனை,

“... ... ... ... ... குறுந்தா ளுடும்பின்
விழுக்கு நிணம் பெய்த தயிர்க்கண் விதவை
யாணர் நல்லவை பாணரொ டொராங்கு
வருவிருந் தயரும் விருப்பினள்” (புறம்.326)

என்று புறநானூறு இயம்புகிறது.


மீன்கள்

முதுகெலும்புடைய உயிரின வகையைச் சேர்ந்த மீன்களை நன்னீரில் வாழ்பவை. உப்பு நீரில் வாழ்பவை என இருவகையாகப் பிரிப்பர். புறநானூற்றில் ஆரல் மீன், கெடிற்று மீன், வாளை மீன் ஆகிய மீன் வகைகளை உணவாக உண்டிருக்கின்றனர்.

ஆரல் மீன்

சிறிய வடிவினை உடைய ஆரல் மீன் நன்னீரில் வாழும் தன்மையது. கள்ளை உண்டதால் மயக்கம் மிகக் கொண்ட மக்கள் ஆரல் மீன் சுட்டதைக் கதுப்பில் அடுக்கியிருந்த செய்தியை,

“... ... ... ... ... காமம் வீடவாரா
ஆரற் கொழுஞ்சுடங்கவு னடாஆ” (புறம்.212:3-4)

என்று புறநானூறு பகிர்கிறது.

வாளை மீன்

வாளை மீன் ஆற்று வாளை, கடல் வாளை என இருவகைப்படும். வயலிலுள்ள வாளை மீனின் துண்டைப் புதுநெற்சோற்றுக்குக் கண்ணுறையாக் கொண்டு விலாப்பக்கம் விசிப்ப உழவர்கள் உண்டனர் என்பதை,

“பழன வாளைப் பரூஉக்கட் டுணியல்
புதுநெல் வெண்சோற்றுக் கண்ணுறையாக
விலாப்புடை மருங்கு விசிப்ப மாந்தி” (புறம்.61:4-6)

என்று புறநானூறு கூறுகிறது.

முடிவுரை

மனித உடலின் வளர்ச்சிக்கும், நலத்திற்கும் இன்றியமையாத அமினோ அமிலங்கள் நிறைந்தவை ஊன் புரதங்கள். எனவே இஃது முழுப் புரதங்கள் ஆகும். இதனைப் போதுமான அளவு உண்ணாவிட்டால் மனித உடலின் வளர்ச்சியும் நலமும் கெடும் என்றும் பல ஆராய்ச்சியாளர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளனர். தமிழ் மக்கள் ஊன் வகைகளைச் சுட்டும், அட்டும், புழுக்கியும், பொரித்தும் உண்டனர் என்பதினை அறிந்தோம். சங்க இலக்கிய நூலான புறநானூற்றில் ஆடு, மான், முள்ளம்பன்றி, பன்றி, முயல், ஆமை, உடும்பு, இதல் போன்ற புலால் உணவுகளையும், மீன் வகைகளையும் உண்டு வாழ்ந்தனர் என்பதை இக்கட்டுரையின் மூலம் அறிந்து கொண்டோம்.


*****


இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.

இணைய பக்க முகவரி: https://www.muthukamalam.com:443/essay/seminar/s3/p6.html


  2024
  2023
  2022
  2021
  2020
  2019
  2018
  2017


வலையொளிப் பதிவுகள்
  பெரியார் சொல்லும் திராவிடத் திருமணங்கள்

  எம்.ஜி.ஆர் நடித்த திரைப்படங்கள்

  சைனிக் பள்ளி சேர்க்கைக்கான நுழைவுத்தேர்வு

  கௌரவர்கள் யார்? யார்?

  தமிழ் ஆண்டுப் பெயர்கள்

  பிள்ளையார் சுழி வந்தது எப்படி?

  வருவது போவது, வந்தால் போகாது, போனால் வராது...?

  பண்டைய படைப் பெயர்கள்

  ஸ்ரீ அன்னை உணர்த்திய மலர்கள்

  மாணவன் எப்படி இருக்க வேண்டும்?

  மரம் என்பதன் பொருள் என்ன?

  நீதி சதகம் கூறும் நீதிகள்

  மூன்று மரங்களின் விருப்பங்கள்

  மனிதன் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய குணங்கள்

  மனிதனுக்குக் கிடைத்த கூடுதல் ஆயுட்காலம்

  யானை - சில சுவையான தகவல்கள்

  ஒரு இரவுக்குள் நாலு கோடி பாடல்

  புகழ்ச்சிக்குப் பின்னால் வருவது...?

  நான்கு வகை மனிதர்கள்

  தேனி எஸ். மாரியப்பன் சிரிப்புகள் - I

  மாபாவியோர் வாழும் மதுரை

  கிருபானந்த வாரியார் பொன்மொழிகள் - I

  தமிழ்நாட்டு மக்களுக்கு ஒன்னு வைக்க மறந்துட்டானே...?

  குபேரக் கடவுள் வழிபாட்டு முறை

  மூன்று வகை மனிதர்கள்

  உலக மகளிர் நாள் விழா - முத்துக்கமலம் உரை


சிறப்புப் பகுதிகள்





முதன்மைப் படைப்பாளர்கள்

வலைப்பூவில் முத்துக்கமலம் இணைக்க...


சிரிக்க சிரிக்க
  எரிப்பதா? புதைப்பதா?
  அறிவை வைக்க மறந்துட்டானே...!
  செத்தும் செலவு வைப்பாள் காதலி!
  வீரப்பலகாரம் தெரியுமா?
  உங்களுக்கு ஒண்ணுமே இல்ல...!
  இலையுதிர் காலம் வராது!
  கண்ணதாசனின் நகைச்சுவைகள்
  குறைச்சுத்தான் எடை போடறாரு...!
  அவருக்கு ஒரு விவரமும் தெரியலடி!
  குனிஞ்ச தலை நிமிராத பொண்ணு...?
  இடத்தைக் காலி பண்ணுங்க...!
  சொறி சிரங்குக்கு ஒரு பாடல்!
  மாமியாரு பச்சைக்கிளி மாதிரி!
  மாபாவியோர் வாழும் மதுரை
  இளைய பெண்ணைக் கட்டித் தருவீங்களா?
  ஸ்ரீரங்கத்து யானைக்கு நாமம்!
  அகிலாவை அபின்னு கூப்பிடுறியே...?
  ஆறு தலையுடன் தூங்க முடியுமா?
  கவிஞரை விடக் கலைஞர்?
  பேயைப் பார்க்க ஒரு வாய்ப்பு!
  கடைசியாகக் கிடைத்த தகவல்!
  மூன்றாம் தர ஆட்சி
  பெயர்தான் கெட்டுப் போகிறது!
  தபால்காரர் வேலை!
  எலிக்கு ஊசி போட்டாச்சா?
  சவ ஊர்வலத்தில் எப்படிப் போவது?
  சம அளவு என்றால்...?
  குறள் யாருக்காக...?
  எலி திருமணம் செய்து கொண்டால்?
  யாருக்கு உங்க ஓட்டு?
  வரி செலுத்தாமல் ஏமாற்றுவது எப்படி?
  கடவுளுக்குப் புரியவில்லை...?
  முதலாளி... மூளையிருக்கா...?
  மூன்று வரங்கள்
  கழுதையுடன் கால்பந்து விளையாட்டு!
  நான் வழக்கறிஞர்
  பெண்ணின் வாழ்க்கை பந்து போன்றது
  பொழைக்கத் தெரிஞ்சவன்
  காதல்... மொழிகள்
குட்டிக்கதைகள்
  எல்லாம் நன்மைக்கே...!
  மனிதர்களது தகுதி அறிய...
  உள்ளங்கைகளில் ஏன் முடி இல்லை?
  இனிப்புப் பேச்சில் ஏமாறலாமா?
  அழுது புலம்பி என்ன பயன்?
  புகழ்ச்சிக்குப் பின்னால் வருவது...?
  கடவுளைக் காண உதவும் கண்ணாடி
  தகுதியில்லாதவருக்கு தந்த அடைக்கலம்
  உயரத்தில் இருந்தால் மதிப்பு கிடைக்குமா?
  ராமன் ராவணனிடம் கேட்ட அறிவுரை?
  அழியப் போவதில் ஆசை வைக்கலாமா?
  கழுதைக்குக் கிடைக்குமா வாய்ப்பு?
  எல்லாம் ஒரு கோவணத்துக்காக...!
  சிங்கத்திற்கு வாழைப்பழம்!
  வலை வீசிப் பிடித்த வேலை
  சாவிலிருந்து தப்பிக்க என்ன வழி?
  இறை வழிபாட்டிற்கு ஏற்ற வயது எது?
  கல்லெறிந்தவனுக்கு பழமா?
  சிவபெருமான் முன்பு காலை நீட்டலாமா?
  வீண் புகழ்ச்சிக்கு ஆசைப்படலாமா?
  ராமன் எப்படி ராமச்சந்திரன் ஆனார்?
  அக்காவை மணந்த ஏழை?
  சிவபெருமான் செய்த பாகப்பிரிவினை!
  இராமன் சாப்பாட்டு இராமனா?
  சொர்க்கத்திற்குள் நுழைய இலஞ்சம்
  புண்ணிய நதிகளில் நீராடினால் போதுமா?
  பயமிருப்பவன் வாழ்வில் முன்னேற முடியுமா?
  தகுதி இல்லாமல் தம்பட்டம் அடித்துக் கொள்ளலாமா?
  கழுதையின் புத்திசாலித்தனம்
  விற்ற மரத்தைத் திருப்பிக் கேட்கலாமா?
  தலைமை ஒன்றுக்கு அதிகமாக இருக்கலாமா?
  சொர்க்கமும் நரகமும் எப்படிக் கிடைக்கின்றன?
  திரிசங்கு சுவர்க்கம் என்று ஏன் சொல்கிறார்கள்?
  புத்திசாலி வாயைத் திறக்கலாமா?
  இறைவன் தப்புக் கணக்கு போடுவானா?
  ஆணவத்தால் வந்த அழிவு!
  சொர்க்கத்துக்கான நுழைவுச்சீட்டு
  சொர்க்க வாசல் திறக்குமா...?
  வழுக்கைத் தலைக்கு மருந்து
  மனைவிக்குப் பயப்படாதவர்
  சிங்கக்கறி வேண்டுமா...?
  வேட்டைநாயின் வருத்தம்
  மாமியாரைச் சாகடிக்க ஒரு மருந்து
  கோவணத்திற்காக ஓடிய சீடன்
  கடவுள் ரசித்த கதை
  புத்தர் மௌனமாக இருக்கலாமா?
  குளத்தை வெட்டினால் புண்ணியம் கிடைக்குமா?
  சிங்கத்திற்குத் தற்பெருமை வரலாமா?
  தேங்காய் சிதறுகாயான கதை
  அஷ்டாவக்கிரர் செய்த உபதேசம்
  அர்ச்சுனனுக்கு வந்த ஆணவம்
  கம்பர் வீட்டு வேலைக்காரி சொன்ன விடுகதை
  சிறப்பான ஆட்சிக்கு எவை தேவை?
  அழியும் பொருள் மேல் ஆசை கொள்ளலாமா?
  விமானத்தில் பறந்த கஞ்சன்
  நாய்களுக்கு அனுமதி இல்லை
  வடைக்கடைப் பொருளாதாரம்
ஆன்மிகம் - இந்து சமயம்
  ஆலயத்தினுள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய விதிகள்
  தானம் செய்வதால் வரும் பலன்கள்
  முருகனுக்கு காவடி எடுப்பது ஏன் தெரியுமா?
  பிரதோஷம் எப்படி விஷேசமானது?
  விநாயகர் சில சுவையான தகவல்கள்
  சிவராத்திரி விஷேசமானது ஏன்?
  முருகனுக்கு ஏன் இத்தனை பெயர்கள்?
  தமிழகத்திலுள்ள நவ கைலாயங்கள்
  கேரளாவின் 108 துர்க்கை கோயில்கள்
  எப்படி வந்தது தீபாவளி?
  தசரதனுக்கு ஏன் நான்கு பிள்ளைகள்?
  ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் பூமியில் வாழ்ந்த காலம் எவ்வளவு?
  ஆலயத்திற்குச் சென்று வழிபடுவது அவசியமா?
  அனுமனுக்கு வடை மாலை ஏன்?
  திருநீறு எங்கெல்லாம் பூசலாம்?
  விநாயகருக்கு முதல் மரியாதை ஏன்?
  கீதை சொல்லும் சொல்லக்கூடாத விசயங்கள்
  சிவபெருமானின் 64 திருக்கோலங்கள்
  முருகா என்றால் என்ன கிடைக்கும்?
  குரு சீடனை ஏற்கும் தீட்சை முறைகள்
  விபூதியின் தத்துவம்
  கோயில்களில் பாலியல் சிற்பங்கள் ஏன்?
  தீபாவளியன்று என்ன செய்ய வேண்டும்?
  கிருஷ்ணர் கண்ணை மூடிக் கொண்டது ஏன்?
  இறைவன் ஆடிய நடனங்கள்
  யாரை வணங்கலாம்? யாரை வணங்கக் கூடாது?
  செய்யக்கூடியதும் செய்யக்கூடாததும்
  கணவனைக் காக்கும் சாவித்திரி நோன்பு
  விநாயகர் வழிபாட்டுக்கான இலைகள்
  இறைவனை வழிபட்ட பிற உயிரினங்கள்
  நவராத்திரி பூஜை ஏன்?
  வேள்விகளும் பலன்களும்
  காசிக்கு சென்று எதை விட்டு வரவேண்டும்?
  பசுவும் பாம்பும் கடவுளாகுமா?
  அம்பலப்புழா பால் பாயாசம்
  துர்க்கையம்மனை ராகு காலத்தில் வழிபடுவது ஏன்?
  சிவபெருமான் அபிஷேகப் பலன்கள்
  ஈசன் உபதேசித்தத் தலங்கள்
  பரமபதம் விளையாட்டு ஏன்?
  வேள்வி மந்திரங்களும் - வேள்வியின் பலன்களும்
  பதின்மூன்று வகை சாபங்கள்
  இறை வழிபாட்டில் வில்வம், துளசி ஏன்?
  சரஸ்வதிக்கு வெள்ளைப்புடவை ஏன்?
  பிரதோஷங்களும் வழிபாட்டுப் பலன்களும்
  சண்டிகேசுவரருக்கு தனிமரியாதை ஏன்?
  உணவு வழித் தோசங்கள்
  திருமாலின் தோற்றங்களில் அழகிய தோற்றம்
  மகாலட்சுமி வசிக்கும் இடங்கள்
  பஞ்சகவ்யம் அபிசேகம் ஏன்?
  நந்தியை எத்தனை முறை வலம் வருவது?
  சிவன் சொத்து குல நாசம் – பொருள் என்ன?
  மாவிளக்கு ஏற்றுவதன் பலன்கள்
  இராமேஸ்வரத் தீர்த்தங்களும் பலன்களும்
  பட்டினத்தார் சொன்னதன் பொருள் என்ன?​
  கலியுகத்தில் என்னென்ன நடக்கும்?
  அனுமனுக்கு வடை மாலையா? ஜிலேபி மாலையா?
  தீர்க்க சுமங்கலி பவா


தேனி மு. சுப்பிரமணி எழுதிய நூல்கள்

                                                        


இங்குள்ள படைப்புகளை வணிக நோக்கமின்றி “படைப்பாளர் பெயருடன் நன்றி: முத்துக்கமலம் இணைய இதழ்” என்று குறிப்பிட்டுப் பகிர்ந்து கொள்ளலாம்
Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License