ஒரு மாம்பழ வியாபாரி மிதிவண்டியில் மாம்பழம் விற்றுக் கொண்டு போனான்.

அவன் “கிலோ முப்பது ரூபாய் கிலோ முப்பது ரூபாய்” என்று கூவிக்கொண்டு போனான்.

அப்போது “மாம்பழக்காரரே நில்லுங்கள்” என்று ஒருவர் கூறினார்.

அவனும் தனது மிதிவண்டியை அங்கே நிறுத்தினான்.

மாம்பழம் வாங்குவதற்கு ஐந்து, ஆறு நபர்கள் அங்கு வந்துவிட்டார்கள்.

ஒரு பெண், “இரண்டு கிலோ மாம்பழம் வாங்கி இருக்கிறேன், ஒரு மாம்பழம் அதிகமாக கொடு” என்று கேட்டாள்.

அந்த மாம்பழ வியாபாரி, “எடைக்கு மேல், ஒரு பழம் கூட தர மாட்டேன்” என்று பிடிவாதமாகப் பேசினார்.

“எல்லோரும் சரி” என்று வாங்கிக் கொண்டு போய் விட்டார்கள்.

மாம்பழம் எல்லாம் தீர்ந்துவிட்டது.

வியாபாரி வீட்டுக்குப்போய், “பணம் எவ்வளவு இருக்கிறது?” என்று கணக்கு பார்த்தான்.

இரண்டு கிலோவுக்கு வரவேண்டிய பணம் அவனிடம் இல்லை, “ஐயோ! யாரிடமோ ஏமாந்து விட்டோமே” என்று வருத்தப்பட்டான்.

மறு நாள் அதே இடத்துக்கு வியாபாரம் செய்வதற்கு மாம்பழங்களை எடுத்துக் கொண்டு சென்றான்.


ஒருவர் மட்டும் வாங்கினார்.

ஒரு பெண் வந்து, “மாம்பழக்காரரே நேற்று உங்களிடம் இரண்டு கிலோ மாம்பழம் வாங்கினேன், மாம்பழத்தை வாங்கிக்கொண்டு பணம் எடுக்கப் போனேன். ஆனால், நீங்கள் நான் வருவதற்கு முன்பேப் போய் விட்டீர்கள்” என்று கூறி, அவனிடம் அறுபது ரூபாயைக் கொடுத்தாள்.

அவனுக்கு மிக சந்தோசம், அந்தப் பெண்ணிடம் வியாபாரி, அரைக் கிலோ மாம்பழம் கொடுத்து, “இதற்கு எனக்குப் பணம் வேண்டாம்” என்று சொல்லிவிட்டுப் போனார்.

நேற்று ஒரு கிலோவுக்கு மேல் ஒரு மாம்பழம் கூட தரமாட்டேன் என்று சொன்னவர், இன்று அரை கிலோ மாம்பழம் கொடுத்து விட்டுப் போகிறார். அதே போல், நாமும் நம் வாழ்க்கையில் கடமையை செய்து நேர்மையாக இருந்தால், கிடைக்க வேண்டியது தானாகக் கிடைக்கும்.

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.