காஞ்சி காமகோடி ஸ்ரீமத் ஜகத்குரு ஸ்ரீசந்திரசேகரேந்திர சரஸ்வதி சுவாமிகளின் அருள்மொழிகள் இவை;

* சாஸ்திரம் மட்டடும் தெரிந்தால் அவர் வித்வான், சாஸ்திரம் அஞுபவிப்பவர் ஞானி, சாஸ்திரம் உபதேசம் செய்பவர் பிரசாரகர்.

* முதலில் அழகாகத் தோன்றியதுதான் அப்புறம் உபத்திரமாகப் போகிறது.

* ஆசைகளை அடக்கி, மாயையை உடைத்தெறி.

* நிறைநது நின்ற ஒன்றைத் தெரிந்து விட்டால் நிறைந்து போகிறது.

* ஈசனைத் தவிர வேறு பொருள் இல்லை என்ற அனுபவம் வந்து விட்டால், ஆசைக்கு இடமில்லை.

* தினமும் கொஞ்ச நேரமாவது சிவ நாமம் சொன்னால் எல்லா நலமும் கிடைக்கும்.

* பிறருக்கு உதவி செய்யும் போது, இருவரும் மனநிறைவு பெறுவர்.

* நல்ல எண்ணங்கள் இருந்தால், நல்ல செயல்கள் தானாகப் பெருகும்.

* சாந்தம் வந்தால் எல்லாப் பற்றும் போய்விடும்.

* நிறை வேறாத ஆசைகளின் இரண்டு உருவங்கள் தான் துக்கமும், கோபமும்.


* நம்மிடமே ஏராளமான குற்றங்களை வைத்துக் கொண்டு, பிறருக்கு உபதேசம் செய்தால் அது பயன்படாது.

* தாய், தந்தை, குரு என்று இம்மூவரிடமும் அசையாப் பக்தி கொண்டால் மேன்மை தரும்.

* மானம், அவமானம் பார்க்காமல் நம்மால் முடிந்த தொண்டைச் செய்தல் வேண்டும்.

* எக்காலத்திலும், எவ்விஷயத்திலும் திருப்தியை ஏற்படுத்தக் கூடிய தானம் - ஞான தானம்.

* வழிபாடு தனியாகச் செய்வதை விடக் கூட்டு வழிபாட்டில் உற்சாகம் இருக்கிறது.

* வாக்கு, மனம், சரீரம் என்று மூன்றும் ஒருவருக்கு சத்தியத்திலே நிலைதது விட்டால் அவர் சொல்வதெல்லாம் சத்தியமாகி விடும்.

* பக்தியுடன் மனசை கடந்து விட்டால் ஞானம்.

* "தான்" என்பதே இல்லையேல் ஒருவன் பரமாத்வே ஆகிவிடுகிறான் அதுதான் அத்வைதம்.

* வியாதியைப் போக்க வைத்தியன். யாகம் வாங்க பணக்காரன். துக்கம், பிறவிப்பிணி நீக்கப் பரமேஸ்வரன்.

* நாம் செய்கின்ற காரியங்களை சுத்தமாக சித்த சுத்தியோடு தர்மமான முறையில் செய்ய ஈஸ்வர பக்தி வேண்டும்.

* பிறப்பு என்பது காமனால் உண்டாகிறது. இறப்பு என்பது காலனால் உண்டாகிறது.

* பிறவி என்று எடுத்துவிட்டால் ஆனந்தம் எப்போதோ கொஞ்சம்தான். ஆனால் துக்கம்தான் அதிகமாக இருக்கிறது.

* ஒன்றை ஆராய்ந்து, ஒன்றை அறிகிற, ஒன்றைச் செய்கிற சக்தியெல்லாம் ஈஸ்வர சக்தியிலிருந்து பிரகாசிக்கின்றன.

* குருவினிடத்திலே தவறு செய்து விட்டு ஈஸ்வரனிடத்தில் போனால் ஒன்றும் நடக்காது.

* தெய்வ பக்தி, குருபக்தி ஆகிய இரண்டும் ஒவ்வொருவருக்கும் அவசியம்.

* விஞ்ஞான அறிவின் மூலம், வெளியில் இருக்கிற எத்தனையோ பூதங்களை அடக்கும் நாம், நம்மை ஆட்டி வைக்கும் மனம் என்னும் பூதத்தை அடக்க முடியவில்லை.

* கஷ்டத்தையோ, துக்கத்தையோ, காமத்தையோ தெரிந்து கொள்ள அறிவு சக்தி இல்லையெனில் வாழ்வில் பிரயோசனம் இல்லை.

* புறக்கண்ணால் பார்க்க முடியாததை எல்லாம் அகக் கண்ணால் எவ்வளவு தூரம் வேண்டுமானாலும் பார்த்து விடலாம்.

* தவறுகளுக்கு எல்லாம் பிராயசித்தமாக இருப்பது காயத்ரி ஜபம்.


* ஓர் அழகியை பார்த்தால் காமம் வரும். துஷ்டனை நினைத்தால் கோபம் வரும். பரமனை நினைத்தால் மனசு சுத்தமாகும்.

* மனசு அடங்கினால் சுவாசம் அடங்கி உள் உணர்ச்சிக்கு ஏற்றபடி வெளிக் காரியங்கள் நடப்பதை பார்க்கலாம்.

* தயை (ஈகை) உள்ள இருதயமே வெளியில் தெரியும் அழகு.

* நாக்கைச் சுத்தமாக்க சிவநாமம். இருதயத்தைச் சுத்தமாக்க சிவபக்தி - தியானம்.

* சிவ என்ற இரண்டு எழுத்தை சொன்னாலே பாவம் விலகும்.

* மூச்சு இல்லாமல் மனிதன் இல்லை. வேதம் இல்லாமல் ஈசுவரன் இல்லை.

* காரியங்களுடைய காரணத்தைத் தேடிக் கொண்டு போனால், கடைசியில் கிடைப்பது மெய்யான பொருள்.

* நாம் எத்தனையோக் காரியங்களைச் செய்து வருகிறோம். ஆனால், நாம் செய்கிறோம் என்ற அகம்பாவம் நமக்கு வரக்கூடாது.

* நமக்கு அகம்பாவம் இல்லை என நினைத்தாலேயே அகம்பாவம் இல்லாத உயர்ந்த குணத்திலிருந்தே அகம்பாவம் வந்து விடுகிறது.

* உண்மை என்பது வெண்மை. அந்த வெண்மை என்பது நீறு, அந்தத் திருநீறுதான் ஆண்டவன். உண்மைப் பொருளை பூசிக் கொண்டால் உண்மைப் பொருளின் நினைவு வரும் அதனால்தான் நீறு பூசச் சொல்கிறது சைவம்.

* சித்தம் என்ற நிலைக் கண்ணாடி மூலம் பரம்பொருள் என்ற உண்மை வஸ்துவை பார்க்கவேண்டும்.

* நல்லது என்பது காரணம் இல்லாத அருள். கஷ்டம் என்பது காரணத்துக்காக ஏற்படும் அருள்.

* உண்மையிலேயே நம்முடைய கெட்ட குணம் எவ்வளவு? நல்ல குணம் எவ்வளவு? என்று பிரித்துப் பார்த்தால் கெட்ட குணமே மலைபோல் இருக்கும்.

* ஒரு முகப்படுத்த சித்தம் ஆடாமல் இருக்க வேண்டும். கெட்ட எண்ணம் என்ற அழுக்கு படிந்திருந்தால் ஒன்றும் தெரியாது.

* தினமும் படுக்கும் முன் அன்று நாம் செய்த தவறைக் குறித்துக் கொண்டு நாளை முதல் பண்ணாமல் இருக்கப் பகவானைப் பிரார்த்திக்க வேண்டும்.

* நாம் பண்ணின பாவத்திற்காக அழுது கொண்டிராமல், அந்தமாதிரி புத்தியை இனி கொடுக்க வேண்டாம் என பிரார்த்திப்பது நமது கடமை.

* ஆண்டவன்தான் இந்த உலகத்திற்கு எல்லாம் மேலான காரணம். அவன் ஒருவனே உண்மைப் பொருள்.

* வாழ்வில் ஆனந்தம் வேண்டுமென்றால், உண்மையான அந்த பொருளுக்காகத்தான் வாழ வேண்டும்.

* இந்தப் பொய்யான உடம்பிற்கு மெய் என்று பெயர். பெயராவது மெய் என்று இருக்கட்டும் இந்த உடம்பிற்கு.

* உன்னிடம் மற்றவர்கள் எப்படி இருக்க வேண்டுமென்று நினைக்கிறாயோ, அப்படியே மற்றவர்களிடமும் நீயும் இரு.

* சாப்பிடுகிறவனை விட, சாப்பாடு போட்டவனுக்குத்தான் அதிக ஆனந்தம் இருக்கிறது.

* மந்திரங்கள் எல்லாவற்றிக்கும் மூலமாக இருப்பது பிரணவம்.

* திருநீறும் திருமண்ணும் ஒரேத் தத்துவத்தைதான் காட்டுகின்றன.

* நமக்கு தெரியாமல் இருக்கின்ற உயிர் போய் விட்டதனால், அப்போதும் இந்த மெய் (உடம்பு) ஒன்றுக்கும் பயனற்ற பொய்யாகி விடுகிறது.

* பக்தி பண்ணுவதற்கு பலன் பக்தியால் கிடைக்கிற மன நிறைவுதான்.


* சுக துக்கங்களில் சலனமடையாமல் தானும் மற்றவர்களையும் ஆனந்தமாக இருக்கச் செய்வதுதான் யோகம்.

* ஒருத்தர் பரிகாசம் பண்ணுகிறார் என்று தர்மத்தை விடக்கூடாது.

* நம் கோபம் எதிராளியை மாற்றாது அவனுக்கும் நம்மிடம் கோபத்தை உண்டாக்குவதுதான் அதன் பலன்.

* ஒருவன் தவறு செய்கிறான் என்றால் கோபம் கொள்கிறோமே, அப்படியானால் நாம் தவறு செய்யாதவர்களா?

* அன்பினாலேயே பிறரை மாற்றுவது தான் நமக்கு பெருமை, அதுதான் நிலைத்து நிற்கும்.

* நம் கோபத்தினால் நமக்கேதான் தீங்கு செய்து கொள்கிறோம்.

* ஆசை என்று அலைந்தால் அமைதி என்பது ஒருநாளும் இல்லை.

* துக்கம் உன்னிடம் ஒட்டாமல் பிரிந்து தள்ளிவிட்டால் அதுவே யோகம்.

* நமக்கு அது வேண்டும் இது வேண்டும் என்று எப்பொழுதும் நினைத்துக் கொண்டிருக்கிற வரையில் நாம் தரித்ததிரர்கள்தான்.

* எது செய்யத்தக்கது, எது செய்யத்தகாது என்று நிச்சயிப்பதில் சாஸ்திரமே நமக்கு பிரமாணம்.

* துக்கம், கோபம் ஆகியவற்றோடு உயிர் பிரிந்தால், அதே தன்மையோடே அடுத்த பிறப்பு வரும்.

*****

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.