வானம் கருமையாய் மூடிய நள்ளிரவில்,
வாரி வாரி மழை பொழிந்திடும்;
ஒரு சிறு குழந்தை தனியாய் நிற்கும்,
கண்ணீர் மல்கிய கண்களால் தவிக்கும்.

"என் அம்மா எங்கே? என் அப்பா எங்கே?"
என்று கேட்கும் அந்த சிறு உள்ளம்;
பதில் இல்லா கேள்விகளால் நிறைந்தது,
அதன் வாழ்வின் கனவுகள் அனைத்தும்.

தெருவோரம் நிழலில் ஒளிந்திருக்கும்,
வயிற்றுப் பசியால் வாடும் அந்த சிறுமி;
ஒரு பிடி அரிசிக்காக ஏங்கும்,
ஆனால் அன்புக்கு யாரும் இல்லை.

அனாதையின் வாழ்வு என்பது,
கண்ணீரின் கதை, வலியின் பாடல்
; ஒரு சிறு இதயம் துடிக்கும்,
ஆனால் அதை அறிய யாரும் இல்லை.

ஆதரவு இல்லா இந்த உலகில்,
அன்பு இல்லா இந்த வாழ்வில்;
அனாதையின் குரல் யாரும் கேட்பதில்லை,
அது மௌனமாக அழுகிறது.

அன்பே, நீ இருந்தால்,
இந்த உலகம் இன்னும் அழகாக இருக்கும்;
அனாதையின் கண்ணீர் துடைக்க,
ஒரு கரம் நீட்டு, ஒரு புன்னகை தா.

இது முத்துக்கமலம் இணைய இதழின் படைப்பு.